۱۳۹۵ آبان ۱, شنبه

بمب گذاری انتحاری: هدیه شوم جمهوری اسلامی به جهان


رژیم اسلامی حاکم بر ایران مایل است خود را قهرمان مبارزه با تروریست های داعش نشان دهد اما با نگاهی به تاریخ قرن بیستم می بینیم که تروریسم انتحاری یک پدیده بسیار متاخر است. برخلاف تصور رایج این شیوه آدمکشی بنیادگران اسلامی نه توسط تروریست های سنی القاعده بلکه توسط تروریست های شیعه در لبنان آغاز شد.

تا قبل از قدرت یافتن رژیم خمینی در ایران، بمب گذاری انتحاری پدیده ناشناخته ای در جهان اسلام بود.  اما رژیم خمینی از همان ابتدای تأسیسش حمله انتحاری را به عنوان یکی از راه های نیل به اهداف سیاسی با جدیت به کار گرفت.
 در سال ۱۹۸۱ حزب الدعوه دست به انفجار خودرویی جلوی سفارت عراق در لبنان زد. در این انفجار ۶۱ نفر از جمله سفیر عراق کشته شدند. این حزب شیعی عراقی از زمان تبعید خمینی به عراق روابط حسنه ای با او داشت و از ابتدای به قدرت رسیدن خمینی در سال ۱۹۷۹ مقرش را به تهران منتقل کرده بود و به عنوان ستون پنجم تهران در طی جنگ با عراق عمل می کرد. نخست وزیر فعلی عراق حیدر العبادی از اعضای حزب الدعوه است.

تروریست های رژیم اسلامی که از این موفقیت به وجد آمده بودند دو سال بعد در سال ۱۹۸۳ دست به دو عملیات تروریستی بزرگ تر زدند 
در آوریل سال ۱۹۸۳ گروه جهاد اسلامی (گروه فلسطینی وابسته به ج.ا) خودرویی با ۹۱۰ کیلو مواد منفجره را به سفارت آمریکا کوبید که در این انفجار ۶۳ آمریکایی کشته شدند. 
شش ماه بعد در دسامبر ۱۹۸۳ تروریستهای تحت کنترل ایران حمله انتحاری بزرگ تری انجام دادند که  خیلی بیشتر معروف شد و جهان را در حیرت فرو برد. در این عملیات دو کامیون پر از مواد منفجره به دو ساختمان مجزای کنار محل اقامت نیروهای حافظ صلح آمریکایی و فرانسوی منفجر کردند. در این عملیات ۲۴۱ سرباز آمریکایی و ۵۸ سرباز فرانسوی و دو تروریست کشته شدند. 


بعدها مشخص شد که طرح و اجرای این حمله تروریستی عملیات با هدایت مستقیم تهران  صورت گرفته است و سفیر وقت ج.ا در سوریه علی اکبر محتشمی پور  و پاسدار حسین دهقان (وزیر دفاع کابینه حسن روحانی) مستقیما در تدارک و اجرای آن دخیل بوده اند. کمتر از چهار ماه پس از این حملات آمریکا و فرانسه نیروهایشان را از لبنان تخلیه کردند تا از ادامه تلفات سنگین نیروهایشان جلوگیری کنند.

بمب گذاری های انتحاری بیروت یک پیروزی بزرگ سیاسی برای رژیم خمینی در جهاد علیه «شیطان بزرگ» بود. برای اولین بار «لشکر اسلام» توانسته بود «کفار» را با سلاح انتحاری شکست دهد. پس قدرت بمب گذاری انتحاری به عنوان یک اهرم تأثیرگذار اعمال فشار سیاسی را نشان داد. اما غول از چراغ درآمده بود و این ویروس خطرناک از اسلام شیعه به سنی سرایت کرد.
در سال ۱۹۹۲ اسرائیل در پی قتل یک سرباز مرزی اسرائیل، رژیم صهیونی  ۴۱۵ عضو حماس را دستگیر و سوار اتوبوس کرد و به بالای کوهی در جنوب لبنان رها کرد. این افراد شش ماه در آن منطقه نگه داشته شدند و اجازه هیچ کمک انسان دوستانه ای به آنها داده نشد. این منطقه تحت کنترل حزب الله تبعید کرد. در طی این شش ماه اعضای حماس از حزب اللهی ها رمز و راز بمب گذاری انتحاری را آموختند. این تبعیدی ها سپس با کفن آماده شهادت (نماد شهادت طلبی شیعی) به سمت مرز اسرائیل راه پیمایی کردند و مورد حمله خمپاره اسرائیل قرار گرفتند. به زودی سیل حملات انتحاری حماس در اسرائیل شروع شد.
این اولین موردی بود که نشان داد بنیادگرایان سنی هم این ابداع مخوف برادران شیعه خود آموخته اند و در سراسر جهان به طور فزاینده کار گرفتند. به قول معروف بقیه اش تاریخ است و همه می دانیم.

نمودار زیر نشانگر تعداد عملیات ترور انتحاری و کشته های آن از سال ۱۹۸۱ به این سو است. 


https://en.wikipedia.org/wiki/Suicide_attack
https://en.wikipedia.org/wiki/1981_Iraqi_embassy_bombing
https://en.wikipedia.org/wiki/1983_United_States_embassy_bombing
https://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_Dawa_Party